2025
2025
Üzvləri Dilqəm Əsgərov, Şahbaz Quliyev və Həsən Həsənov olan növbəti təxribatçı qrupu 2014 il yayda Artsaxın Karvaçar (kəlbəcər) rayonuna daxil olaraq 17 yaşlı Smbat Tsakanyanı, 42 yaşlı mayor Sargis Abrahamyanı öldürüblər, sonuncunun aravadı Karine Davtyanı isə yaralayıblar. Təxribatçı qrupunun həbsi zamanı Həsən Həsənov müqavimət göstərib və öldürülüb. Məhkəmənin nəticəsi olaraq Əsgərov ömürlük, Quliyev isə 22 il müddətinə azadlıqdan məhrum edilib.
Cinayətkarların həbsdən sonra Bakı saxta bir hekayə uydurdu o barədə ki, azərbaycanlılar Karvaçara (Kəlbəcər).“öz babalarının məzarlarını ziyarət etməyə gedərək erməni tərəfindən əsir götürülüblər”. Əsgərovu və Quliyevi erməni hərbi əsirləri ilə dəyişdirildikdən sonra (2020 il) “ata-baba məzarlarını ziyarət etmə” həmin mif diversantlardan Şahbaz Quliyev tərəfindən 2022 il may ayında Xural TV kanalına verdiyi müsahibəsində onları Karvaçara (Kəlbəcər) o zamankı baş nazirin müavini “qaçqınlar komitəsinin” sədri Əli Həsənov yolladığı barəsində bildirdiyində yox oldu.
O deyib.“Biz Karvaçara (Kəlbəcərə) Əli Həsənovun ofisindən yola düşdük. Bizə silah, qumbara verərək yola saldılar. O zamana qədər gözəl həyatım var idi, xan kimi yaşamışam. Mənə zəng edərək dedilər.“dövlətin sənə ehtiyacı var” və göndərdilər. Məni tək başıma göndərmək istəyirdilər. Dedim ki, Dilqəm saxlanılmış idi, Şəmkirdə polisə düşmüşdü, həbsxanada idi. Həsən Həsənov da bizimlə gəldi”.
Quliyev eləcə də deyib ki, 1992 ildən etibarən onlar mütəmadi olaraq Azərbaycan Müdafiə Nazirliyinin xəbərdar olmaqla erməni nəzarəti altındakı ərazilərində təxribat xarakterli tədbirlər həyata keçiriblər. Quliyev bu sensasiyalı açıqlamalarından sonra Əli Həsənov öz iştirakı ilə təxribatın təşklini dərhal təkzib edib.
Həsənov elan edibdi.“Dilqəm Əsgərova zəng edin, ondan soruşun, o deyəcək ki, Şahbaz adı ilə adamı tanımır, üzünü heç görməmişdi, onunla heç bir əlaqəsi yoxdur”.
Gülməli odur ki, “Şahbaz Quliyevi” tanımayan Həsənov məhz özü Quliyevi və Əsgərovu Azərbaycana qaytarma məsələləri ilə məşğul olurdu. Bundan başqa ölkəsinə qayıtdıqdan sonra Əsgərov eləcə də Həsənov ilə görüşübdü.
Mahiyyətcə, onların münasibətləri davam edilibdi və nəticəsində Əsgərov çox tez Həsənovun Şahbaz Quliyevi ermənilərin casusu olduğunda ittiham etdiyi, Həsənovu isə “vətənpərvər və layiqli adam” adlandırdığı çağırışına çox tez təpki verib. Əsgərov videomüraciətdə Həsənovu müdafiə edib.“Əli Həsənovun silahı, qumbarası var mı? Silahlar – avtomat,tüfəng, qumbara mənimdir. Mən Azərbaycan jurnalistləri qarşısında hardan aldığımı sübut edə bilərəm. Faktlarım var”.
Üstəlik bu Əsgərov tərəfindən Quliyevi hədəfə alan birinci elanı deyil. Bu iki cinayətkar qarşılıqlı ittihamlar irəli sürməyə, üçüncü cinayətkarı Həsən Həsənov ölümü ilə əlaqədar müxtəlif fərziyyələr söyləməyə başlayıblar. Əsgərov hətta elan edib ki, Şahbaz Quliyevin Həsənovu öldürmə niyyəti var idi. Müsahibə ərzində dəfələrlə təxribat törətdiyini etiraf edərək qeyd edibdi.“20 dəfə Qarabağa getmişəm, bir dəfə Şahbazı apardım, bizi satdı, Həsənovu da öldürdü”.
Bu münasibəti ilə öz müsahibələrindən birində eləcə də Dilqəm Əsgərovun oğlu Kürdoğlu Əsgərov təfərrüatlar təqdim edib, qeyd edərək.“1999 ildə dostumuz Rafi ilə birlikdə Qarabağa gedib. 2005 ildə bir dəfə özü ilə Şahbaz Quliyevi aparıbdı. 2007 il iyun ayında işğal olunmuş ərazilərimizə o öz başına gedibdir. Həmin il sentyabr ayında özü ilə iki nəfər aparıbdı. Həmin ziyarətdən sağ-salamat qayıdıblar. 2009-2010 illər ərzində də gediblər. 2010 ildə Mübariz İbrahimov hələk olub. Atam iki qrup ilə işğal olunmuş Qarabağa gedib. Bir qrupu atam idarə edirdi, digəri isə şəhid Fərid Əhmədov. Onların niyyəti Mübariz İbrahimovun cəsədi ilə dəyişdirmək üçün sağ adam gətirməsi idi. Təəsüf ki, Fərid Əhmədovun qrupu blokadaya düşdü[1]. Atamın rəhbərlik etdiyi qrup isə sağ-salamat qayıtdı. 2014 ildə getdiyində isə əsir düşüb. Əvvəlcə Şahbazı tutublar, o da hər şeyi söyləyib, deyib ki, Dilqəm Əsgərov və Həsən Həsənov da oradadırlar”.
Məhiyyətcə, Azərbaycana qayıtdıqdan sonra cinayətkarlar öz təxribatının uğursuzluğuna görə bəhanələr axtarmağa, həqiqəti aşkar edərkən bir-birini ittiham etməyə başlayıblar. Digər tərəfdən diversantlar dəfələrlə şikayət ediblər ki, öz aldıqları pulu heç bir ehtiyac təmin etməsi üçün kifayət deyil. Bu baxımdan Şahbaz Quliyev eləcə də etiraz aksiyası keçirib. Quliyev şikayət edərək deyib.“borclarım çoxdur, heç bir yerdən gəlirim olmadığı üçün borclarımı ödəyə bilmirəm”. Sonuncu özünə dövlət veteran və əlillik dərəcəsi verməyi istəyir, lakin faydasız.
Dövlət dəstəyindən məhrum olması nəticəsində, Quliyev Bakının inadla gizlətdiyi sirlərini deyir. Bu kontekstdə Quliyev və Əsgərov Bakı hakimiyyət orqanları üçün baş ağrısıdır. Ölsəydilər Azərbaycana daha faydalı olardı, onda şəhid və qəhrəman obrazının yaradılması mexanizmi işə düşərdi, bu halda isə onlar Bakının erməni-öldürmə siyasətinin canlı və istənməyən şahidləridirlər.
[1] Əsgərovun çıxışında qeyd olunan Mübariz Qurbanlı, Fərid Əhmədov da diversantdırlar, sonuncular erməni qüvvələri tərəfindən zərərsizləşdirilibdirlər və adət-ənənəyə görə Bakıda onları qəhrəman etdilər. Mübariz Qurbanlı eləcə də milli qəhrəman adına layiq görülüb, onun xarakteri ətrafında bir sıra rəvayətlər toxunmuşdur, Əhmədov isə “şücaət medalına” layiq görülüb.